#leven in lijn met jezelf

[degrijzewijze]

Zelfkennis is het begin van alle wijsheid. Hoe begrip van jezelf je leven kan transformeren.

Zelfkennis is de sleutel tot een authentiek leven. ✨ Ontdek wat jou écht gelukkig maakt en leef naar jouw waarden. Journaling, je emoties omarmen en feedback vragen zijn krachtige tools. Zet jezelf op de eerste plaats! 💖 #zelfkennis #persoonlijkegroei

Ze zeggen wel eens dat zelfkennis het begin van alle wijsheid is. Maar wat betekent dat precies? Hoe helpt het kennen van jezelf je om betere keuzes te maken, gelukkiger te zijn, en een leven te leiden dat echt bij jou past? In deze blog duiken we in de kracht van zelfkennis. We onderzoeken hoe je die kunt ontwikkelen om je leven beter af te stemmen op wie je werkelijk bent. Waarom is zelfkennis…

[wilgentak]

close reading van het bericht dat mijn ex stuurde want natuurlijk heb ik gedachten en jullie mogen ze weten.

voor context zijn bericht: hey [mijn naam]. ik was benieuwd, hoe kijk jij terug op onze relatie? ik probeer het deze keer beter te doen, maar ik kan wel een reminder gebruiken van de dingen die ik goed en slechter deed want ik kan ze me niet meer goed herinneren.

waarom eerst twee verwijderde berichten? wat stond daarin? waarom verwijderde hij ze? waarom had hij niet van tevoren een bericht uitgetypt en dat gestuurd zoals normale mensen dat zouden doen? was hij, zoals ik hem ken, overspoeld door emotie en kwam het er zo uit?

heeft hij stilgestaan bij of ik op zijn bericht zat te wachten? de laatste keer dat hij op een rare manier contact opnam, begon zijn bericht nog met "waarschijnlijk zit je hier niet op te wachten maar..." dit keer had hij die gedachtegang niet of vond hij zijn verzoek, gevoelens belangrijker dan mijn rust. ach. dat is in lijn met hoe het soms kon gaan in onze relatie.

wat veroorzaakte zijn bericht? zit hij in de knoop met zichzelf? gaan dingen niet goed in zijn nieuwe relatie (met iemand die dezelfde zeldzame naam als ik heeft lol)? je probeert het beter te doen? je bent niet zeker van of je het beter doet? waarom praat je niet met je vriendin over hoe zij jou en de relatie ervaart? waarom probeer je zelf niet bij jezelf na te gaan of het voelt alsof je een goede partner bent?

hij kan een reminder gebruiken, want hij kan zich niet herinneren wat hij goed en slechter deed in onze relatie........... je hebt niet als ik een openbaar dagboek op het internet bijgehouden waarin je de tijdlijn van je vorige relaties kan teruglezen? dat is nou jammer. beste jongen, ik vind het sneu voor je dat je je niet herinnert wat je goed deed in onze relatie. waarom niet? waar is je zelfvertrouwen? dat ik bijna twee jaar met je samen was betekent toch dat er ook goede aspecten waren? ik kan gelijk een aantal fijne herinneringen en gedeelde ervaringen noemen, jij niet? beste jongen, ik vind het sneu voor je dat je je niet herinnert wat je slechter deed in onze relatie. waarom niet? omdat je het lastig vond en vindt om je je in mij te verplaatsen, misschien? omdat je geen respect had voor mijn grenzen, misschien? en waarom denk je zo binair? goed of slecht, dat hangt toch af van de context, van de mensen? herinneringen zijn slecht te vertrouwen, dat weet je toch?

waarom, in hemelsnaam, contacteer je mij? we zijn niet goed uit elkaar gegaan. je weigerde te accepteren dat ik het uit had gemaakt. je stuurde me opdringerige mails, bos bloemen, schold me uit via whatsapp. je hebt nooit begrepen hoe je van iemand kan houden en het uit kan maken. we zijn geen vrienden gebleven, we hebben niet eens contact onderhouden. dus waarom denk je dat het een goed idee is om mij te verzoeken jou te herinneren aan wat jij, volgens mij, goed en slecht deed in onze relatie? waar komt dit vandaan? ben je radeloos, is dit een noodkreet? kan het je niet schelen hoe ik me voel bij jouw contact en denk je, ach, zij had in onze relatie moeite met haar grenzen bewaken, dus ik kan er nog wel een keer overheen?

ik gun je het beste, echt, echt, maar je hebt mij niet nodig, laat me met rust, laat het gaan, ik wil het niet, en dat is genoeg reden om me met rust te laten. waarom heb je nog niet geaccepteerd dat ik niet meer terug in je leven kom en dat dat oké is? je hebt een nieuwe vriendin, je bent jaren vrijgezel geweest en nu ziet iemand anders jouw licht, keer je naar haar toe, herken jezelf in haar, alsjeblieft. ik ben er niet meer voor je.

[jurjenkvanderhoek]

HET LICHT ZOEKEN EN VINDEN

Het is dat de tijd stil staat. Niet alsof, of dat het aldus lijkt. Het is zo. De tijd staat stil. Het is vandaag, het wordt geen morgen en gisteren is geweest. Voor de mens Allard Elout is dit de waarheid. Zijn werk blijft actueel, daarvoor is het eeuwig vandaag. Welhaast op de kop af 34 jaar geleden betrad ik op tientallen meters afstand de expositieruimte van Museum Willem van Haren. En nu loop ik de zaal in wat ooit Kunstruimte was en Museum Galerie Heerenveen is genoemd. Toen viel ik stil en dat overkomt mij nu weer. De daar toen en vandaag weer opgehangen schilderijen dwingen tot een moment van geruisloos afwachten. Wat ik destijds in de Heerenveense Courant deed afdrukken, kan ik nu bijna letterlijk op het weblog Kunststukjes publiceren. “Gefixeerd op de beelden totdat de schijnbaar steriele en onpersoonlijke vormen zich van het doek losmaken en in een waterval van glasgerinkel over de bezoeker heen storten.” 

De in 2016 overleden Elout leeft voort in zijn werk. De kunstwereld vergat hem niet. Postuum bezit Allard een plaats in de Friese scene zoals hij dat bij leven had. Zijn kunst is ook nu nog actueel en kent in aandacht en afwerking nauwelijks een gelijke. In dat werk stapt hij tegen beter weten in uit het donker. Het werkstuk waarmee hij met goed gevolg Vredeman de Vries kon verlaten is in deze tentoonstelling bijgehangen. Het toont een duistere welhaast abstracte omgeving in zwart en wit. Het fotografische beeld is op linnen gedrukt. Elout zal zich vaak zo gevoeld hebben zoals hij in dat werk er uitdrukking aan geeft. Pessimistisch over wat buiten het atelier en het woonhuis om hem heen gebeurt. De toestand in de wereld baart hem zorgen. Om daar een antwoord op te hebben bleef hij niet hangen in droefgeestigheid en zwartkijkerij. Na de academie zocht hij het licht.

Die open blik vond hij onder meer in goa-trance. Een muziekstijl waarmee je kunt mediteren en jij je in jezelf keert, in gedachten bent. Op Wikipedia lees ik daarover: “De nummers proberen geleidelijk aan de energie op te bouwen door middel van veranderingen in de percussiepatronen en steeds meer gecompliceerde en gelaagde synthesizergeluiden, melodieën en harmonieën, om zo een hypnotisch, euforisch en intens gevoel te creëren.” In die extase laat de kunstenaar de wereld achter zich, of beter onder zich daar hij in hoger sferen geraakt, en vindt vanuit de donkerte het licht. Die opgetogenheid klinkt door in zijn werk. 

“Van alle kanten straalt en bestraalt een schijnsel de vormen”, citeer ik mijzelf uit de recensie daterend van 7 maart 1990, “kiert ertussen door, terwijl de lichtbron zelf niet in beeld wordt gebracht. De vlakken bollen en rondingen ontstaan onder druk van contrasten. (…) De in pasteltinten gezette nevelsferen, alsof boven de wolken een nieuwe aarde geschapen is, zijn tegenstrijdig met de strakke begrenzingen van de overlappende vormen. Langs elkaar schuivende glasramen, spiegelingen zonder spiegelbeeld.” De tegennatuurlijke schaduwwerking maakt de intentie van het werk mysterieus en onbeschrijfelijk boeiend. De composities zijn gelaagd opgezet, dun en ijl over elkaar gepenseeld. Zo zodat er diepte ontstaat in het platte vlak. Het verdient uiterste concentratie, in maken zowel als in bekijken. Er is een magnetisch veld gecreëerd waarnaar mijn blik getrokken wordt. Mijn ogen kleven figuurlijk aan de verbeelding.

“In een bevlieging na ongestoorde meditatie verschijnen geestelijk beelden uit een vergeten landschap en worden moeizaam verwerkt tot tastbare impressies. De vormen zijn zo transparant als glas, maar vervormen voor het oog tot compacte gehelen. Nadat op het netvlies een bepaalde impressie staat ingebrand blijken de verzonden beeldgolven alweer andere standpunten in te houden. Aldoor speelt de vorm en de lijn een nieuw spel met de kijker. (…) Onder de denkbeeldige huid gaat een filosofie schuil, waarin in de uiteindelijke werkelijkheid de visie op heden en verleden, begin en eind, yin en yang, zijn en niet zijn verborgen ligt onder de diverse voorbewerkingslagen. Het karakter van het werk wordt daardoor bepaald, zoals de mens wordt gevormd door zijn geschiedenis.”

Bij de tentoonstelling is als een soort van catalogus een kleine werkmap te koop. Daarin verantwoord de kunstenaar zijn leven en werken, dat door kenners ‘poëtisch constructivistisch’ is genoemd. Elout is een dichter in zijn transparant abstracte schilderijen die zijn geconstrueerd rond geometrische vormen. Maar vooral zoekt hij daarin het licht. Hoe hij dat lichte punt aan het eind van de donkere tunnel heeft gevonden staat beschreven. Waardoor hij inspiratie vond en vanuit welke bron hij zijn composities liet ontstaan. Een playlist van ateliermuziek, waarbij Allard de rust vond om te werken, vindt een plek in de map. En de mate van verlichting door kunstlicht om bij te werken in het atelier. Om de kleurweergave op zijn schilderijen zo natuurgetrouw over te laten komen. Zelfs kan ik nu eenzelfde situatie bij mij thuis inrichten. Met dezelfde lichtsterkte, dezelfde muziek en de geur van olieverf, copal en damar. Sluit ik mijn ogen zie ik Allard werken achter zijn ezel met op het palet bergjes verf in pastelkleuren. 

“Het licht straalt degene tegemoet die de moeite neemt het licht daadwerkelijk symbolisch te ontsteken.”

“Inspiratie en worsteling”. Werken van Allard Elout in tentoonstelling bij Museum Galerie Heerenveen, Mickelersstraat 11 in Heerenveen. 28 januari tot en met 10 maart 2024.

[peterpijls1965]

Foto Brent Stirton. Zonsondergang in Papua Nieuw Guinea.

De hoerafactor van afgewezen worden

Tevreden zijn is niet zo moeilijk. Je hoeft alleen maar niet te denken dat het gras bij de buren groener is. En alle vormen van afgunst dienen te worden geëlimineerd. Want jaloezie is de bron van alle kwaad, zoals de bijbel heel terecht opmerkt.

Laatst sprak ik een jongen met Down die in de bediening werkt bij een plaatselijke cafetaria. Max had de tijd van z'n leven. Niet alleen door zijn betaalde werk, wat zichtbaar goed was voor z'n zelfrespect, maar hij ontworstelde zich ook aan het stigma dat verstandelijk beperkte mensen alleen maar wasknijpers in elkaar kunnen zetten in de sociale werkplaats.

Max was, met andere woorden, een tevreden man.

Zelf ben ik dat doorgaans ook, hoewel ik invalide ben en behept met een paar psychische kwetsbaarheden. Vroeger, toen ik nog welvarend en gezond was, had ik eerlijk gezegd vaker een slecht humeur.

Ik dacht dat een grote auto me blij maakte. Ik moest zonodig een koophuis aanschaffen. Ik liep rond in designerkleding. Maar echt happy was ik niet.

Ik moest al die onzin kwijtraken om erachter te komen dat je heel weinig nodig hebt om tevreden en gelukkig te zijn. Het wil ook wel helpen om jezelf en je lot niet zo bloedserieus te nemen. Mijn benen zijn afgezet waardoor ik rolstoel gebonden ben. Dat is wel eens onhandig, maar m'n handicap bezorgt me ook een gun-factor.

Mensen helpen je met van alles, als je eenmaal goed invalide bent.

Ook daarom noem ik mezelf Het Blije Wrak.

En ik realiseer me iedere dag dat het altijd erger kan. Vroeger reisde ik wel eens. In landen als Kenya en India mocht ik graag de sloppenwijken inwandelen die daar de grote steden omzomen.

Ik zag daar mensen die op de bodem van het bestaan waren beland, maar niettemin inschikkelijk lachten om hun lot en er blijmoedig het beste van maakten. Anderen waren minder fortuinlijk. Armoede hoeft niet het beste in mensen naar boven te halen.

Weer terug in Nederland belandde ik in een natie waar de bewoners weliswaar best gelukkig zijn met hun eigen bestaan, maar ook chronisch cholerisch zijn over de staat van het koninkrijk. Dat blijkt steeds weer uit onderzoek. En dan te bedenken dat het geld hier wordt bijgedrukt als het op raakt.

Zelf profiteerde ik de afgelopen tien jaar volop van onze superieure gezondheidszorg, die mij lichamelijk en geestelijk weer opkalefaterde en mij en passant van een paar verslavingen afhielp.

De gemeente betaalt mijn rolstoel. Diezelfde gemeente draait zonder te protesteren op voor mijn thuishulp. Ook daarom glimlach ik om het geloei van chronisch ontevredenen die beweren dat de verzorgingsstaat door de plee is getrokken. Dat is niet zo, zeker niet in vergelijking met de gemiddelde rest van de wereld.

Mijn ex-vrouw komt uit een steenrijk land zonder noemenswaardige sociale voorzieningen. Als je daar failliet gaat, en je familie laat je vallen, dan mag je op straat in een tentje gaan wonen en jezelf voor een paar tientjes per dag verhuren als dagloner in de bouw. Geef me dan Nederland maar.

In dat land deed ik jarenlang fanatiek aan meditatie in een even pathetische als vergeefse poging om iets te begrijpen. Tot ik ervoer dat al dat gemediteer volkomen overbodig is. Als je genoegen neemt met wie je bent en wat je hebt, ben je helemaal binnen. Het duurde trouwens even voor ik dat begreep.

Tevreden zijn, dat is het Nirvana zelf. Het menselijk tekort aanvaarden hoort daarbij. Ik probeer al twee dagen fanatiek mijn zoon aan de lijn te krijgen, maar hij neemt niet op. Hij zal wel geen tijd voor me hebben. Glimlachend leg ik me neer bij mijn eigen overbodigheid. Content zijn kan ook gelijk staan aan afgewezen worden.

[lateforitall]

DIT IS EEN RANT

geschreven door Tessa

foto door Valerie Land

Ik zie de triomfantelijke hoofden voor me, wapperend met Psychologie Magazine, tikkend op het artikel met 5 tips voor ADHDers. Ik zie voldane glimlachen en kan de ‘zie, ik zei het altijd al, je moet zorgen voor lijstjes, routine en orde! Deze psychiater zegt het ook!’ al horen. 

Verschillende versies voldane glimlach vol triomf schieten door mijn hoofd. Automatisch hoor ik ‘maak een planning, je moet je er gewoon aan houden’ in variaties, met verschillende onderwerpen en in verschillende stemmen: Aardig, medelevend, geïrriteerd, gefrustreerd, kleinerend. Dat is makkelijk als je put uit het archief dat je je hele leven lang hebt kunnen opbouwen.

De belangrijkste reden dat Val en ik Late For It All zijn begonnen is omdat er zo gruwelijk veel misvattingen zijn over ADHD en we daar, vechters tegen oneerlijkheid, onze bek niet over kunnen houden. Want jeetje wat hadden we onszelf minder op de kop hoeven zitten als mensen ons geloofd hadden wanneer we zeiden bepaalde dingen niet te kunnen. Als we ondersteuning hadden gekregen in plaats van schampere blikken en ‘Niemand vindt dit soort dingen leuk om te doen’. 

Hoe belangrijk het is dat er meer bekend wordt over ADHD werd gepresenteerd door Psychologie Magazine. Het magazine over allerlei dingen rondom je brein die in elke wachtkamer ligt. Die bij vele opvoeders op de mat valt. De story van hulpverleners. Dat magazine liet namelijk een psychiater aan het woord om 5 tips voor ADHDers te geven. 

EN JEZUS WAT PIJNLIJK! 

Dus hier, Late For It All, wat inzichten en tips van een ADHDer, met een randje bitterheid misschien.

Om te beginnen schiet ik graag even op de gegeven tips. Per tip zal ik beginnen met in cursief de grote lijn van de tips die de psychiater deelt. (Mocht je het hele artikel willen lezen, wat ik niet aanraad, hier is de link).

Om na alle tips nog iets meer frustratie en ervaringen te delen, voor wie daar zin in heeft. 

Hoewel ik ongeveer elke zin in het artikel aan gort wil slaan besloot ik keuzes te maken (dank aan de neurodivergente breinen die ik hoor applaudisseren) en de punten waar ik het hardst van wil schreeuwen eruit te pikken.

Beginnen bij het begin is onzin dus rauzende start naar de grootste grap van alle tips. Namelijk, de laatste.

TATATAAAAA, TIP NUMMER 5!!! (Dit wordt geroepen in echo kermis stem)

5. Wees minder streng voor jezelf

“Wie AD(H)D heeft, stuit door zijn chaotische, prikkelbare of impulsieve gedrag vaak op onbegrip en kritiek van anderen. Hierdoor kun je het vertrouwen in jezelf verliezen.”

Dit is de meest kloppende zin van het hele artikel. Helaas alleen dat het de afsluiter is van het artikel dat juist extreem bijdraagt aan onbegrip voor ADHD. En een handig hulpmiddel is voor meer kritiek. De tips die hier gegeven worden zijn niet anders dan de tips die we ons hele leven lang al krijgen. Ze zijn zeker niet zo revolutionair dat we dit zelf niet hadden kunnen bedenken. En hier worden ze ook nog eens door een psychiater in Psychologie Magazine gepresenteerd. Zonder enige echte context. Zonder enige echte uitleg over waarom dit zo moeilijk voor ons is. Zonder enige echte zinnige tips. 

Het is vooral nog meer DOE MEER JE BEST!!! MAAK VERDOMME GEWOON LIJSTJES EN DOE NIET ZO MOEILIJK.

ADHD is geen excuus. ADHD is een verklaring waarom dingen moeizaam gaan. ADHD is geen slecht gedrag, het is neurologisch. Door te ontdekken hoe je hoofd werkt kun je leren met je brein te werken in plaats van ertegen. Dit artikel is kleinerend, de tips zijn niets nieuws en belangrijker, het gaat totaal voorbij aan dat we echt wel weten wat we zouden moeten doen. Het gaat voorbij aan het feit dat een ADHD brein anders werkt. 

Dus leuk, dat je ons vertelt minder streng voor onszelf te zijn. Maar met deze tips kun je net zo goed een bak stront over ons heen gooien en zeggen dat we niet zo moeten stinken.

Wat misschien juist de bedoeling is want het artikel word afgesloten met de aanbieding van een training ‘Leven met ADHD’, gegeven in samenwerking met…. Tutututuuuuuuuuuuuuuu, de psychiater van deze tips. Het smaakt een beetje kotsig allemaal. Eerst als zorg professional de kwalijke shit herhalen die je je hele leven al hoort, vervolgens zeggen dat je minder streng voor jezelf moet zijn en dan daarna een training aanbieden om te leren leven met ADHD.

Laat ik het er op houden dat mijn nachtrust er niet beter van zou worden als dit mijn ethiek was. 

Goed, de andere tips. Inclusief uitleg waarom dit lastig is en tips die voor mij helpen. Tips die ik onder andere kreeg van andere neurodivergente mensen.

1. Zorg voor rust in huis

“Een opgeruimd huis creëert overzicht in het hoofd.” “Oefen hier net zolang mee tot het een gewoonte wordt.”

Klopt dat een opgeruimd huis overzicht in de kop geeft. Er is alleen een hele grote MAAR. En dat is de vraag hoeveel moeite, denkkracht en energie het kost om dat voor elkaar te krijgen. 

Ik weet dat ik ooit, ver voor mijn diagnose eens probeerde uit te leggen dat ik wel weet wat ik moet doen om mijn huis op orde te houden. Maar dat ik, om dat daadwerkelijk te doen daar de HELE DAG KRAMPACHTIG MEE BEZIG MOET ZIJN. Heb ik een kopje in mijn hand dat naar het aanrecht moet, dan is de tijd die een armreiking kost voldoende om aan iets anders te denken en daar voor ik het door heb, in gezelschap van het kopje, mee aan de slag te gaan

Sinds ik medicatie gebruik merk ik hoeveel makkelijker het lukt om dit wel te doen. Om die stap om het kopje (en al die andere dingen) daadwerkelijk op het aanrecht te zetten. 

Het verschil in mentale energie die het kost met en zonder medicatie is iets wat me elke dag verbaast. Alsof er ineens een soort pauzemoment is om de handeling af te maken in plaats van dat ik alweer bezig ben met het volgende. Net als hoeveel energie het scheelt als het inderdaad een soort van opgeruimd is in mijn huis. 

Maar, dat is niet iets wat me gelukt was als ik naar de tips had geluisterd die hier gegeven worden. ( Die zijn immers niets anders dan wat ik mijn hele leven al hoor en wat nooit werkte, ook nu met medicatie niet.) Met deze tips  had ik me alleen maar wéér een faalhaas gevoeld die nog ‘niet eens’ het huis op orde kan houden. 

Sinds ik mijn diagnose heb en ik naar de ADHD community kijk voor tips leer ik met mijn brein werken. In plaats van tegen. Daar gedeelde tips gaan niet over het eindresultaat. Ze gaan over hoe je hoofd werkt, hoe de maatschappij je daarvoor afstraft, en hoe je daar mee om kunt gaan. 

Zo is mijn leven een eindeloze reeks pogingen van een vaste plek voor spullen vinden. Het is ook iets wat ik mijn hele leven hoor als handigheid om spullen niet kwijt te raken. Tot voor kort zonder succes. Dat een psychiater dit als tip geeft zonder in te gaan op hoe dit komt en hoe je dit als ADHDer kunt aanpakken is alleen maar vingerwijzen en doen alsof we niet willen leren. Het is namelijk een leven lang oefenen en het wordt nóóit een gewoonte, zoals zij suggereert.

HALLOOOOO wij willen ook gewoon van huis kunnen gaan en alle spullen zonder nadenken pakken. Ons paspoort uit de la grissen om net op tijd bij de coffeeshop aan te komen. 

Maar de werkelijkheid is anders. Als ik thuiskom en de deur opendoe is dat de deur naar heel veel associaties. Naar dingen die je wilt of moet doen. Naar de bank waar je totaal gesloopt op neer wilt ploffen omdat je thuis ben en je hoofd niet meer op alert hoeft te staan. 

De kans dat ik zonder nadenken spullen ergens neerleg omdat iets anders mijn aandacht opeist is heel erg groot. Zoek wat voor jou handig is. Vaak is dat iets wat niet te veel stappen vraagt want elke stap extra is een risico om spullen gedachteloos neer te leggen. Een haakje voor een jas direct naast de deur werkt bijvoorbeeld vaak beter dan een jas in de kast of aan een hanger.

Voor mij is dat voor mijn sleutels, portemonnee en koptelefoon het kastje in mijn woonkamer waar ik automatisch langs loop als ik thuiskom. Ik loop rechtstreeks door en voor ik mijn tas afdoe en mijn jas uit leg ik de sleutels neer. Mijn tassen en schoenen liggen naast het kastje. 

Dingen op een zichtbare plek leggen kan er voor zorgen dat je het bestaan ervan niet vergeet. Maar dus ook realiseert dat iets er niet is wanneer je het ergens anders achtergelaten hebt. Mijn sleutelbos is groot en omdat ie bijna altijd op het kastje ligt valt het me direct op als dat niet zo is.

Iets is beter dan niets! Ruim op hoe het voor jou werkt. Goede kans dat je de huishoudelijke dingen doet op de manier die je gezien hebt of die je aangeleerd hebt gekregen. Goede kans ook dat dit niet de manier is die voor jou werkt maar gelukkig zijn er heel veel manieren te bedenken om iets te doen. 

Wat voor mij goed werkt is bedenken dat één kopje afwassen beter is dan nul. En dat geldt voor alles. Onder andere omdat opstarten lastiger is dan de taak zelf. Met mezelf afspreken dat één kopje genoeg is en ik als ik wil daarna mag stoppen zonder boos op mezelf te worden maakt het beginnen makkelijker. Vaak genoeg doe ik daarna meer dan alleen dat ene kopje. Soms kies ik één ding wat ik ga doen. Bijvoorbeeld de was verzamelen of kleren opruimen. Dan doe ik tussendoor waarschijnlijk ook allerlei andere dingen die ik tegenkom maar nog steeds is het daarna meestal beter dan ervoor.

2. Bouw routines op

“Door jezelf dit soort routines aan te leren, breng je meer structuur in de dag én voorkom je uitstelgedrag.”

Routines… Ja. Laten we het daar eens over hebben. Routines zijn te gek en echt superhandig. Maar voor ADHDers werkt dit nogal anders dan voor neurotypische mensen. ‘Bouw routines op want dan heb je wel structuur’ is daarom echt te makkelijk gezegd als je geen aandacht hebt voor waarom routines handig, maar moeilijk vol te houden zijn. Concluderen dat je daarmee uitstelgedrag voorkomt is niet alleen niet waar, het is vooral opnieuw ‘stel je niet aan en doe het maar gewoon’ zonder stil te staan bij de redenen van uitstelgedrag bij ADHDers (te veel om nu op in te gaan, maar zoek vooral op executive dysfunction en ADHD).

Dus routines en waarom ze voor ADHDers zo moeilijk vol te houden zijn. Dit heeft er onder andere mee te maken dat we snel verveeld zijn en regelmatig afwisseling en nieuwe dingen  nodig hebben om onze aandacht erbij te houden en zo dingen gedaan te krijgen. Om dingen te doen heeft ons brein uitdaging en prikkels nodig. Dus een routine is super fijn. Tot het moment dat de routine, hoe helpend die ook is, saaaaaaaaaai wordt voor ons ADHD-brein.. Daardoor komt er bijna altijd een moment dat een goede routine niet meer werkt. Ineens. Dus je routine faalt. Opnieuw. En soms is alles wat je zo zorgvuldig opgebouwd had ingestort en heb je dat pas door als je bloedend tussen de brokstukken zit.

Je bent niet de enige. Het maakt je geen zwakkeling. Het betekent niet dat je lui bent. Het zegt niets over je doorzettingsvermogen.

Het helpt mij als ik  visuele prikkels  heb die me herinneren dat mijn routines misschien niet zo goed meer werken. 

Voor mij werken mijn planten heel goed. Staan zij er zielig bij, dan is dat waarschijnlijk een teken dat ik ook beter voor mezelf moet zorgen. Wat bijna altijd veroorzaakt wordt doordat één van mijn routines niet meer werkt.

Zo weet ik dat het dan tijd is om die routine aan te passen. Planten verzorgen en water geven is bij mij nu al tien!!! maanden een succesvol begin voor een aangepaste of nieuwe routine. Want ‘jaaaaaaa, ik heb gezorgd voor het groen in huis’ = dopamine.

En dan eenmaal in beweging is een volgende stap zetten makkelijker. Zo kan ik bijvoorbeeld vaak routines uitbouwen. Geef ik mijn planten water, dan breng ik ook alle kopjes die ik tegenkom naar de keuken. Was ik mijn handen, dan ga ik rechtop staan, probeer ik mijn schouders en nek te ontspannen en haal ik een aantal keer diep adem. Poets ik mijn tanden, dan smeer ik ook crème op m’n gezicht.  (Beetje dezelfde techniek als bij de afwas, weet je nog?)

Dus ja, routines zijn leuk en superhandig maar hou er rekening mee dat routines soms stoppen te werken. Dat maakt je niet een slappeling en betekent niet dat je weinig discipline hebt. Wel dat het tijd is voor nieuwigheid en uitdaging. Probeer een nieuwe routine te bouwen, maak die zo leuk mogelijk. Daar is je brein namelijk goed in, nieuwe dingen verzinnen, oplossingen produceren.

3. Verbeter je slaapritme

De tip begint met de vermelden 80 procent van de ADHDers een andere biologische klok heeft dan neurotypische mensen en daardoor gemiddeld een uur later in slaap valt. 

Daarna volgen de standaard tips als vaste bedtijden, geen koffie ’s avonds en geen beeldschermen voor je gaat slapen. 

En dat te weinig slaap de klachten die je ervaart kan verergeren. En dat klopt. 

Maar dat wisten we al wel. En dat niet kunnen slapen en niet uitgerust zijn gruwelijk frustrerend is ook. De kans is dus ook groot dat de tips die genoemd worden óf al uitgevoerd worden óf dat we al heel lang elke keer opnieuw proberen ze toe te passen. En ‘falen’.

Uit ervaring kan ik zeggen: het elke keer maar weer opnieuw proberen met deze tips is niet genoeg, het helpt niet en het geeft geen inzicht. 

Pas geleden las ik dat de gemiddelde mens na tussen de 10 en 20 minuten in slaap valt. Hier denk ik regelmatig aan. Binnen een uur is voor mij snel. En dat is mijn hele leven al zo geweest. Ook toen ik een vast ritme had (omdat ik klein was en mijn ouders hiervoor zorgden), geen koffie dronk en in mijn vrije tijd vooral boeken verslond. 

We hebben er zelfs een Late For It All playlist voor, namelijk de ‘KAN NIET SLAPEN MN HERSENEN ZIJN STIEKEM GAAN RAVEN EN IK HOOP DAT ZE VOOR 6 UUR THUISKOMEN’ Rave For It All playlist. 

Want dat is vaak hoe het voelt. Dat er zo ontzettend veel door je hoofd raast dat er geen mogelijkheid is dat je kunt slapen. Op zulke nachten heb ik vaak momenten dat ik voel dat ik bijna kan slapen en dan, net op het moment dat ik daar blij van word besluit mijn hoofd dat er nog even een rondje denken gedaan moet worden. 

En het vervelendste is, hoe langer ik slecht slaap, hoe moeizamer mijn hoofd werkt, hoe meer chaos er is. Wat er juist voor zorgt dat slapen nog moeilijker wordt. Soms wens ik vurig dat er iemand komt die me knock out slaat en dan de deken over me heen gooit. 

Wat mij tot nu toe het beste helpt is mijn zwaartedeken. Die helpt echt om mijn razende hoofd minder te laten razen. En zorgt ervoor dat ik makkelijker stil kan liggen in plaats van als een bezetene boos rondjes te draaien. Als een zwaartedeken niet tot jouw mogelijkheden hoort werkt een laken met een zware wollen deken (veel kringlopen hebben ze) ook beter dan een dekbed. Daarnaast was er moment dat ik me realiseerde dat ik altijd in een soort van haast toestand ben (dingen vergeten, tijd verkeerd ingeschat, mensen die wachten, snel snel snel), ook als ik naar bed ga (want ohneeeeee ik kan nog maar zo weinig slapen, waarom ben ik weer de tijd vergeten, ik zou op tijd naar bed) probeer ik rust in te bouwen voor ik naar bed ga. Dit doe ik door altijd voor ik ga slapen mijn tanden te poetsen. En aan de hand van mijn gemoedstoestand daar dingen aan toe te voegen. Dus, voel ik me slecht over mezelf, ben ik onzeker, heb ik haast, dan voeg ik naast tandenpoetsen extra dingen toe. Hoe meer haast ik voel, hoe meer dingen ik probeer toe te voegen. Terwijl ik mezelf vertel dat deze paar minuten echt geen verschil maken.  Tanden poetsen is een must. En voor de rest heb ik een serie opties die ik kan toevoegen. Op mijn wastafel staan verschillende soorten crème voor mijn gezicht en handen en verschillende soorten reiniging voor mijn gezicht. Zo kan ik kiezen welke geur op dat moment prettig is. Wanneer er 100 dingen tegelijkertijd door mijn hoofd gaan zijn de extra handelingen van dop afschroeven en weer opschroeven te veel. Daarom hou ik rekening met hoe dingen verpakt zijn zodat ik het me als dat nodig is, mezelf makkelijk kan maken. 

Dit heeft me een soort van rust gegeven die ik nooit eerder had. Het is niet een oplossing die direct mijn slaap verbetert maar het maakt wel dat ik ietsje minder haast heb waardoor ik rustiger in bed ga liggen én dat ik meer en beter voor mezelf zorg. Mezelf tijd geef. En dat helpt toch een klein beetje. Al is het maar omdat ik daarmee aardiger voor mezelf ben.

4. Trap niet in valkuilen

“Het kan verleidelijk zijn om ongezonde ‘oplossingen’ voor je problemen te zoeken. Denk aan alcohol om sneller in slaap te vallen of drugs om je beter te concentreren. Wat op de lange termijn beter helpt bij omgaan met ADHD, is ontspannen, gezond eten en regelmatig leven.”

Ooohhh wowww goed dat je het zegt. Valkuilen vermijden. Hadden we dat nou maar eerder bedacht. 

FUCK YOU. Met je kutadvies. 

Ik wil vooral zeggen, luister niet naar mensen die zeggen dat je bepaalde dingen ‘gewoon’ niet moet doen. Want kom op zeg. Het is niet of je niet elke keer opnieuw probeert de boel weer bij elkaar te rapen en het anders te doen.

Realiteit is gewoon dat je een valkuil pas opmerkt als je er al in zit. Mensen die vervolgens je licht ontnemen door daar boven te hangen om te roepen dat het echt niet handig is wat je deed zijn niet de mensen waar je wat aan hebt. Realiseer je dat al je tactieken, hoe gezond of ongezond ze ook zijn, coping is. Wat de reden is dat je hier snel in terugvalt of wat de reden is waarom je (moeilijk) zonder kunt. Coping wegnemen zonder iets anders in de plaats te hebben kan een probleem zijn. Luister dus vooral naar mensen die je daadwerkelijk willen ondersteunen. Voor je in een valkuil dondert of als je hulp nodig hebt om er weer uit te klimmen.

Dat zijn mensen die je niet vertellen wat je moet doen, had moeten doen of ‘beter’ had kunnen doen. Dat zijn mensen die liefdevol zijn. Ook als je dingen gedaan hebt waarvan je weet dat je ze niet (had) moet(en) doen. Dat zijn mensen waar je veilig je verhaal kunt doen zonder dat ze je vertellen dat je weer gefaald hebt. Het zijn de mensen die je vragen of ze je kunnen helpen, hoe ze je kunnen helpen. Mensen die je helpen zonder de voorwaarde dat je het de volgende keer beter moet doen.

Ja, ADHD is lastig, het is vaak vechten tegen je eigen brein terwijl je hard je best doet er méé te werken. Maar waar ik het meest tegenaan loop is een slecht zelfbeeld, enorme zelfkritiek en het gevoel niet genoeg óf juist te veel te zijn of te doen. Als je online zoekt naar ervaringen van anderen vind je dat dat iets is waar bijna iedereen met een neurodivergent hoofd tegenaan loopt. Reacties die we krijgen op Late For It All posts laten hetzelfde zien. Emotionele verhalen van mensen die herkenning en steun vinden doordat ze niet de enige zijn.

EINDELIJK tegengas voor de tips en adviezen die je je hele leven lang kreeg. Tegengas voor alle ‘als je het belangrijk zou vinden dan…’, ‘jeetje, zo erg is dit toch niet, waar doe je moeilijk over?’, ‘Dat valt bij jou wel mee toch?’, ’als je het echt zou willen zou je wel…’ ‘niemand vind administratie léúk…’ .

Als er één ding is dat fantastisch is aan het krijgen van een ADHD diagnose is dat je eindelijk ontdekt dat het je brein is dat anders werkt dan dat van degenen die de maatschappij ingericht hebben. Dat het dus niet je gedrag is, wat je een lui, laks of slecht persoon maakt. De online community heeft me zoveel erkenning gegeven. Van ‘Oooohhh wowwww ik ben niet de enige die dit heeft!!!!!’ Tot aan ‘Ooooohhh yesssss, dit is een tip die goed klinkt, ik denk dat dit kan werken’. 

Het maakt dat ik zachter voor mezelf ben geworden. Wat maakt dat ik ook op momenten dat ik me een enorme faalhaas voel makkelijker voor mezelf kan zorgen. In plaats van te blijven draaien tussen ‘waarom ben ik ook zo laks, ik moet dit gewoon doen. Lui ben ik, anders deed ik het wel’ (en ontelbare varianten, want whoooooo creatief overactief brein!!). 

Wat we bijna allemaal gemeen hebben is dat we jarenlang het commentaar, het advies en de tips van mensen kregen die dachten het beter te weten. Ook als we zeiden dat we dingen als lijstjes en een planning maken al ons hele leven lang proberen. Ondanks dat we bij de tip die we kregen al konden vertellen dat dit niet is hoe het voor ons werkt. Want, zo vertelden we onszelf (ja ok, ook anderen vertelden ons dit): ga het eerst nog maar eens proberen voor je een tip afschiet.

Misschien voelen we dat we zelf gelijk hebben. Maar als er je hele leven lang wordt getwijfeld aan jouw gevoel en kunnen, dan ga je dat zelf ook doen. En zeg nou zelf, het ene moment ben je in staat tot grootse dingen, tot het oplossen van crisissen en een volgend moment ben je niet in staat om een nacht- en dagritme te onderhouden. Om dat te doen waar een groot deel van de mensen geen moeite voor hoeft te doen. Die disbalans maakt dat alles en iedereen twijfelt wanneer je zegt dingen niet te kunnen. 

Dus lang leve de online community, lang leven erkenning en herkenning. Lang leve het langzaam proberen los te komen  van die zware last om nog maar net wat harder je best te doen en jezelf aan de kant te zetten.

Dat is een moeizaam traject. Jarenlange zelfverwijten zijn niet zomaar weg. Het is hard werken, vraagt hulp vragen en accepteren (hahahahahahahah, ja, dit is moeilijk) en aardiger zijn voor jezelf. Zoveel als je op dat moment kunt.

Tot slot, alle liefde (stuur kattenfoto’s) voor ADHD buddy Judith Hontstrouw voor het redigeren van deze rant. <3

soundtrack: Uniform Thought - Selective Aggression 

[gedichtenoverdingen]

Dingen die ik inmiddels heb geleerd

Een lijstje in het kader van bekijk het van de positieve kant

1. Op je bek gaan, falen, fouten maken als jong persoon is goed. Het zijn de building blocks van je toekomst. Nu hebben fouten nog kleine gevolgen en ontwikkel je voornamelijk. Dus zeg de verkeerde dingen op de verkeerde momenten, hou te lang vast aan een relatie, overvraag jezelf want als het écht niet anders kan, is nu het moment om te leren.

2. Tijd is een wapen. Wonden helen. En echte liefde, puur ongedwongen bewondering, die zal wellicht resteren door dag en dauw en tot het einde der tijden maar die pijn, het verdriet van het niet samen kunnen zijn met iemand - dat verzacht. Het is als een kneuzing, soms stoot je er tegen aan en knelt het van de pijn, maar op een dag is het ook genezen.

3. Er zijn geen goede of foute keuzes in het leven. Er zijn keuzes. En keuzes hebben gevolgen. De enige manier om ergens achter te komen is vaak door het gewoon te doen. Niets of niemand komt je straffen bij een “verkeerde” keuze. Soms moet je gewoon een weg inslaan en dan zie je later hoe deze uitpakt. Dan kun je altijd nog een andere keuze maken. Er bestaat ook niet iets als een doel “opgeven” en zo falen, dat is enkel het plan bijsturen.

4. Als je bij een keuze twijfelt maar weet dat je je altijd af zal blijven vragen: “wat als?”, en je de angst hebt dat de woorden “had ik maar” je hoofd later bespoken wanneer je besluit iets niet te doen, doe het. Doe het. Doe het. Doe het. Als je weet dat je spijt gaat krijgen van het niet proberen van iets, is dat een teken dat je het moet doen, alleen al om het geprobeerd te hebben.

5. Leer dwingende mailtjes te schrijven, assertieve telefoongesprekken te voeren, leer geld terug te eisen en sollicitatiegesprekken te veroveren. Niemand gaat dit voor je doen. Durf voor jezelf op te komen.

6. Als je rijst kookt moet je niet de deksel van de pan halen, als je dat wel doet verdampt al het water en koekt de rijst aan waardoor het vastzit aan de onderkant van de pan.

7. Eerlijkheid duurt niet het langst. Soms moet je helemaal niet eerlijk zijn, soms is het wijs om je afzijdig te houden, te weten welke informatie iemand wel of niet verder helpt. Wat iemand wel of niet kan begrijpen en wat wel of niet tot onnodige discussies en of geweld leidt. Maar wees daarbuiten, in ieder geval tegen dierbaren, zo vaak mogelijk eerlijk.

8. Talent bestaat niet. Niemand heeft aangeboren talent voor koken. Het is de herhaling van de handeling dat zorgt voor gevoel, expertise en familiariteit waardoor je iets tot in detail perfect kunt bereiden. Ja, er is een voorgegeven interesse en wellicht aanleg voor bepaalde aspecten van een kunde. Maar talent komt voort uit oefening.

9. Je mag genieten van je lijf en je schoonheid, maar laat je eigenwaarde er niet vanaf hangen. Schoonheid vergaat, iedereen wordt oud, lelijk, immobiel en gaat stinken. Wat niet vergaat is hoe je handelt, hoe je lacht, welke dingen je mooi vindt. Je gewicht schommelt op en neer met de tijd, bijvoorbeeld wanneer je gestresst bent, maar dat maakt je niet minder waard, je mag er nog steeds zijn. Zolang je oké voor jezelf blijft zorgen, zul je gelukkig kunnen blijven met wie je bent. 

10. Mensen zijn vaak veel opener dan je denkt, dus ga gesprekken aan, ontdek, discussieer, praat met vreemden en sta versteld van de vele dingen die je zult leren en tegelijkertijd herkennen. We zijn tenslotte allemaal mensen, met allemaal dezelfde acht basisemoties en leven allemaal in dezelfde tijd.

11. De acht basisemoties zijn: blij, boos, bedroefd, bang, beschaamd, verrast, walging en liefde.

12. Je hoeft niet alles af te maken waar je aan begint.

13. Je hoeft geen genoegen te nemen met minder dan dat je wilt. Als de timing niet klopt, dan klopt het gewoon niet. Leer het verschil tussen geduld en verspilde energie.

14. Je hoeft “nee” niet uit te leggen. Nee is nee. Het is je recht om ergens niet naartoe te gaan, ergens niet aan mee te doen of ergens niet in mee te gaan. Doe jezelf niet tekort.

15. Als je in verleiding komt en deze wel of niet weerstaat volgen er doorgaans twee emoties: spijt en opluchting. Ze zullen beide in een bepaalde mate aanwezig zijn, degene die je het meeste voelt duidt aan waar je daadwerkelijke behoefte ligt.

16. De beste manier van leidinggeven is mensen iets op hun eigen manier laten doen. Delegeren is niet beleren.

17. Er is niet per se iets als nutteloze kennis vergaring, alles wat je leert accumuleert en bouwt op elkaar voort. Onderschat niet hoe zelfs baantjes die je rot vindt, je dingen bijbrengen die later van pas komen. Je kunt vaardigheden meestal integreren en dit gebeurd vaak onbewust.

18. Het is niet slim om woorden te gebruiken waarvan je de betekenis niet zeker weet.

19. Relaties zijn geen statische eenheden maar dynamische spellen waarbij je zelf kan sturen maar nooit alleen de regie hebt.

20. Het uitspreken van wat je waardeert aan iemand of aan iets is niet zo vanzelfsprekend als het zou moeten zijn. Zeg het als iets goed gaat. Zeg het als je iemand waardeert. Iedereen zoekt bevestiging, niet per se omdat ze dat nodig hebben, wel omdat het zin geeft aan de dingen.

21. Vertrouw op je onderbuikgevoel. Als je een persoon of situatie niet vertrouwt kun je beter het risico niet lopen. Je onderbewustzijn weet vaak veel meer dan je bewuste.

22. Je kunt aluminiumfolie niet in de magnetron doen, dan fikt het af.

23. Bij brandwonden: lauw water. Bij harde klappen die een ice-pack benodig hebben: altijd een theedoek eromheen en niet te lang koelen als het om een vinger of teen gaat.

24. Luister naar je lichaam.

25. Vergeef jezelf. Vergeef anderen, niet omdat zij dat verdienen maar omdat jij het niet verdiend je hele leven boos te blijven. Vergiffenis is niet iets goedkeuren, het is loslaten, vrede toelaten. Ruimte creëren.

26. Je schoolcijfers zijn geen reflectie van je intellect of waarde en de kreet: “liever een zes zonder stress dan een zeven en geen leven” bevat een kern van waarheid.

27. Je hoeft niet alle adviezen van iedereen aan te nemen. Neem alleen ‘t gene aan wat jij goed of nuttig vindt.

28. Vraag en luister naar wat iemand nodig heeft in plaats van dat zelf invullen. Je moet anderen niet behandelen zoals jij dat wilt, maar zoals zij nodig hebben.

29. Kritiek is geen persoonlijke aanval maar een kans om te leren en weet dat wanneer het aanvallend wordt gebracht, het meer over de andere persoon zegt dan over jou.

30. Wees voorzichtig met de media die je consumeert, niet alleen sociale media, ook de series die je kijkt, de boeken die je leest en uiteraard de mensen met wie je je omringt. Het beïnvloedt je gemoedstoestand.

31. Stop emoties niet weg, die komen altijd drie keer zo hard terug op een later moment. Soms is het inderdaad praktisch niet midden in een vergadering te gaan huilen en is afleiding de beste tactiek. Maar soms moet je gewoon even voelen wat je voelt. Huilen. Schreeuwen. Een kussen door de woonkamer gooien.

32. Wacht niet altijd op morgen, volgende week, volgend jaar. Als je lichaam en geest zeggen dat je weg wilt bij een werkgever, uit een relatie wil, een andere auto wil kopen. Wacht niet te lang. Voordat je het weet wordt je iemand die zegt ‘’ik wilde eigenlijk...’’, ‘’en hier zitten we dus nog steeds’’, of in het ergste geval kamp je met meer ongelukkigheid en slachtofferschap als waarmee je begon. Stephen King zei, een goed idee voor een boek hoef ik niet op te schrijven, dat blijft gewoon hangen, ik plan mijn boeken niet vooruit. Dus als een idee je blijft achtervolgen, doe het dan verdomme. Als je onbehagen je blijft volgen en je kunt iets veranderen, wacht niet te lang.

33. Er zijn dingen waar je absoluut geen controle over hebt. Leg je daarbij neer. Geef jezelf over. Soms kun je iets veranderen aan je problemen, soms kun je alleen maar zijn, ademen, laten, wachten en als je wilt: vertrouwen.

34. Lees altijd, altijd, altijd een mailtje, blogpost of andere soort tekst door voordat je het de wereld ingooit. Er zijn altijd verborgen spelfouten, vergeten bijlagen, nuances of dubbelzinnigheden die beter kunnen worden verwoord. 

35. Perfectie mag een streven zijn als middel, maar niet het einddoel. Ga voor 80%. Weet dat de meeropbrengst van extra energie kleiner wordt naarmate je vordert. Van een 5 naar een 6 of van een 8 naar een 9 zijn verschillende afstanden, de 5 naar een 6 is een sprintje de 8 naar een 9 een marathon.  

36. Helen is niet lineair, rouwprocessen zijn niet lineair, succes is niet lineair. Ups en downs zijn onderdeel van het proces. Blijf geduldig, blijf volhouden en kijk naar de stijgende lijn die ontstaat als je de golven van een afstandje bekijkt.

[saxaza]

Saxaza rvs thermosfles

De Saxaza rvs thermosfles is een praktische out- en indoor thermosfles. De rvs thermosfles is gemaakt van rvs en polyester aan de buitenkant zodat het drankje mooi warm of koud blijft, maar dat de fles zelf niet te warm wordt om vast te houden. Door het slimme en compacte design is de rvs thermosfles van Saxaza ook goed te gebruiken voor onderweg of op kantoor. Pimp jouw drink habits met de leuke en sfeervolle designs van de rvs thermosfles. Zo heeft Saxaza de ‘Matte series’ en de ‘Marble lijn’. Er is vast een leuk design die bij jou en jouw dagelijks leven past!

Waarom moet jij de rvs thermosfles van Saxaza hebben?

Saxaza focust zich op jonge mensen die de wereld beetje bij beetje willen veranderen. Stop met die gewoonte om elke keer een nieuw plastic flesje te halen en gebruik de rvs thermosfles van Saxaza! Saxaza is niet alleen beter voor het milieu, ook is het een trend onder de jongeren en worden er steeds vaker rvs thermosflessen gebruikt. 

Waar draag je aan bij bij aankoop van een rvs thermosfles?

Wij zijn een jonge studenten onderneming op zoek naar het veranderen van de wereld bij kleine stapjes. De gemiddelde leeftijd in ons bedrijf is 19 jaar. Jong, gedreven, ambitieus en het redden van de toekomstige generaties. Dat stralen onze flessen uit. Dus al koop je het niet voor jezelf, doe het dan voor je kinderen. Klik hier om naar de website te gaan.

Het Saxaza team.

[robertderksen]

In gesprek met mijn moordenaar

Je bent alles, zo buiten zo binnen. Alles in jezelf in het licht zetten. Gebruik dit in je ontwikkeling en groei in liefde en kracht.

We zijn alles. Ik heb het er met Martin over in een cafeetje. Hij beaamt het, maar voelt het nog niet zo en vraagt of ik er een voorbeeld bij wil geven. Ik zeg: ‘Ik ben een moordenaar.’ Martin verslikt zich bijna in zijn ‘love and peace’ – thee en zegt dan: ‘Ik hoop niet dat je op dit moment ook concrete plannen hebt.’ Hij vervolgt na een korte stilte en met iets meer felheid in zijn stem: ‘Als jij een moordenaar wilt zijn, moet jij weten, maar ik ben echt geen moordenaar hoor.’ ‘Dus als ik je goed begrijp Martin, ben jij alles, behalve een moordenaar,’ plaag ik hem. ‘Het gaat mij niet om willen of niet willen,’ vervolg ik mijn reactie op wat hij zegt, ‘maar hoe ik het voel, zie en ervaar.’

Een moordenaar wordt veroordeeld tot celstraf maar ik weiger te oordelen Ik hoor het vaker in gesprekken dat iemand mee kan gaan in de theorie dat we alles zijn of alles één is, maar als het dichtbij komt of concreet wordt de deur dicht gaat. Ik deel met Martin hoe ik er zelf naar kijk en vertel hem dat we alles zijn. We zijn alles en alles is in ons. En ik ben ook een moordenaar. In andere levens heb ik letterlijk gemoord en ik heb nog nooit iemand ontmoet die dat niet heeft gedaan. Hoe oneerlijk is het dan als ik iemand zou veroordelen als hij in dit leven iemand vermoord heeft? Ik heb tenslotte hetzelfde gedaan en kies er toevallig voor om in dit leven dat niet te doen. Dan kan ik daar toch niet over oordelen. Dat betekent niet dat iemand niet naar de gevangenis moet en in die zin wel veroordeeld moet worden, maar dat betekent voor mij wel dat ik onmogelijk de betreffende persoon of ziel kan veroordelen. Het liefst zou ik niet eens spreken van straffen, maar willen onderzoeken wat voor de betreffende persoon en alle betrokkenen qua bewustwording en heling het beste is. Maar dat is een heel  ander verhaal waar we het bij een andere kop thee wel een keer over hebben.

De dagelijkse voorbeelden van moord In dit voorbeeld van een moordenaar gaat het me niet uitsluitend om de letterlijke moord, maar meer nog om de energie van destructie. Het komt in gesprekken voor als iemand een opmerking maakt die het gesprek lam legt. “Wat een dooddoener” is een uitspraak die daar aan refereert. Net als “iemand de mond snoeren”. In die gevallen kan je spreken van een destructieve energie. Het gaat in die gevallen niet om een letterlijke moord, maar wel om een energie die wordt lam gelegd of kapot gemaakt.

Martin geeft aan dat hij dat wel herkent in zijn eigen leven. ‘Ik heb thuis helemaal niets te vertellen,’ zegt hij met een knipoog. Ik vertel er verder over met een voorbeeld van een ouder die een kind op een bepaald moment geen ruimte geeft en streng aangeeft: ‘Je doet het nu zo en je luistert gewoon. Punt uit!’ Daar kan een dwingende energie inzitten die geen ruimte geeft aan een deel van het kind. Volgens mij kan dat wat je wilt bereiken in plaats van op een destructieve manier ook op een levendige manier, zoals ik het voor het gemak even noem.

De kwaliteit en kracht van een moordenaar Stel dat je een horizontale lijn hebt met aan de linkerkant de energie van destructie en aan de rechterkant een levensgevende energie. Dat kan dus concreet aan de ene kant gaan om een moord en aan de andere kant om een geboorte. Er zitten verschillende voorbeelden tussenin met vele symbolische variaties op een moordenaar. Die destructieve energie heeft een negatieve associatie, terwijl je de kracht die erin zit kan gebruiken voor andere doeleinden. Jij kiest zelf welk doel je nastreeft. Destructie kan namelijk ook gebruikt worden om een oud schoolsysteem kapot te maken zodat er een nieuw systeem geboren kan worden. Een oud gebouw kan gesloopt worden zodat er ruimte komt voor een duurzaam bedrijf die gericht is op daklozenopvang.  Een relatie kan kapot gaan, zodat er tijd en ruimte vrijkomt voor iets mooiers wat meer bij je past. En alle oude structuren uit het Vissentijdperk die niet gebaseerd zijn op liefde zullen kapot gaan en plaats maken voor liefdevollere creaties die passen bij het nieuwe Aquariustijdperk.

Er is dus de mogelijkheid om anders te kijken naar de energie van destructie en van iets kapot maken dan enkel de negatieve associatie. Iets kapot maken an sich is neutraal. Het hangt van de context en intentie af hoe je het inkleurt. En uiteindelijk is alles vergankelijk en alles wat werkelijk is, blijft bestaan. De vorm kan verdwijnen en zal hoe dan ook een keer veranderen. Dat is de essentie van het dagelijkse leven. Hoe ga je om met loslaten? Kan je op een zachte, liefdevolle manier je onthechten van hetgeen je bezighoudt? En uiteindelijk van alles? Jij bent al alles. Dat wat werkelijk is ben Jij en dat is het enige wat blijvend is. Jij bent het leven zelf.

Een kopje thee met mijn innerlijke moordenaar Martin is intussen afgehaakt en er vandoor gegaan. Ook daarin verandert de vorm.  Ik bestel nog een kop thee en denk nog verder na over destructiviteit en moord. Met een grote afstand en neutraliteit vraag ik mezelf af wat ik van een moordenaar kan leren. Wat heeft hij of doet hij wat ik misschien niet doe? Een moordenaar zet een idee of iets waar hij voor staat om in een handeling. De manier waarop heeft – mild uitgedrukt – niet mijn voorkeur, maar ik focus me even op het innerlijke proces. Van mezelf weet ik dat ik in het verleden nogal eens lethargisch of apathisch kon zijn als het gaat om het verwezenlijken van mijn dromen. Dan durfde ik die niet waar te maken door bepaalde angsten en overtuigingen. Enkele voorbeelden daarvan zijn:  als ik succes heb dan sterf ik alleen, als ik gezien word dan zijn anderen jaloers en pissig op me, ik ben het niet waard. Het zijn diverse belemmerende overtuigingen die me niet meer dienen, maar die geregeld langskwamen. Het zorgde ervoor dat ik nog wat langer in mijn veilige hol verbleef.

Om dit om te zetten, ga ik in mezelf op zoek naar de innerlijke moordenaar om deze overtuigingen kapot te maken. Dat klinkt zonder nuance wat grof, maar liefdevoller uitgedrukt zeg ik: ‘Ik omarm mezelf precies zoals ik nu ben. Ik eer de delen in mij met deze overtuigingen en weet dat ze me tot op vandaag hebben gediend om mij te beschermen. Ik dank ze daar diep voor en laat ze nu los.’ Dat is een andere en zachte manier van uitdrukken, terwijl ik er hetzelfde mee kan bedoelen. Voor de oude overtuigingen zet ik nieuwe, productieve overtuigingen in mijn lichaam- en geestsysteem. Op die manier geef ik nieuw leven aan mezelf. Er is iets veranderd, maar dat wat werkelijk is blijft.

Ik neem een slok van mijn thee. Het gesprek met Martin is al even klaar, maar innerlijk klets ik nog even door. Mijn handen omklemmen de kop thee, terwijl ik in ontspannen concentratie naar buiten staar. Innerlijk maak ik vervolgens opnieuw contact met mijn innerlijke moordenaar. Ik heb zijn kracht nodig om een wens of idee om te zetten in een handeling zodat ik het daadwerkelijk uitvoer. Daarom vraag of ik hem hij mij wil helpen als ik inspiratie voel om actie te ondernemen om mijn dromen waar te maken, om me dan de energie en moed te geven om het ook te doen.

Mijn kracht in het licht En nooit, nooit zal dat leiden tot een moord. Niet letterlijk en niet symbolisch. Op mijn innerlijke moordenaar schijnt namelijk licht. Hij is er en mag er zijn. Maar wel volgens mijn waarden en normen: de hoogste liefde en het hoogste licht voor mij en allen. Doordat hij niet in mij in het donker bivakkeert, neem ik verantwoordelijkheid voor dat deel in mij en hoeft hij niet onbewust op bepaalde momenten naar voren te treden als hij getriggerd wordt. Nee, ik zal niemand de mond snoeren, geen dooddoener plaatsen in gesprekken en nooit kinderen op basis van macht het zwijgen opleggen.

Ik ben het leven Ik wens vol en sprankelend te leven en bulk graag van de levensenergie. Alles wat daarvoor in de weg staat, mag in het licht, zodat ik het indien nodig kan transformeren en ik de bijbehorende kwaliteiten en kracht op een positieve manier kan gebruiken, want ik ben het leven. Dat is mijn eindconclusie voor vandaag. Ik neem mijn laatste slok thee die lauw is geworden, sta op en loop naar buiten. Ik ben het leven. Ik adem diep in en uit. Ik ben het leven. Ik adem het leven in. Ik adem het leven uit. Ik ben het leven. Dan sta ik even stil, draai me om en loop weer naar binnen. Ik ben vergeten te betalen. Dan kan ik wel het leven zijn, maar de thee kost gewoon geld in een café. Misschien handig om de volgende keer thee te gaan drinken met mijn innerlijke dief. De barman vraagt of alles naar wens was. ‘Ja, het was zeker naar wens. Alles. Dankjewel.’ door Robert Derksen van Voor de liefde geboren - healing en reading www.voordeliefdegeboren.nl 

[ontstoppingservicescueb257]

Loodgieter in Emmen

Loodgieter in Almelo

Table of ContentsLoodgieter in Den Helder Kosten Riool Ontstoppers Den Helder Loodgieter uit Lelystad

riool, toilet of afvoer verstopt - riolering ontstoppen, loodgieter in de regioDen Haag, Rijswijk, Voorburg, Leidschendam, Ypenburg, Wateringen,Scheveningen, Delft, Westland e. o. Verstopt riool 070 - 88 76 331 Op zoek naar een loodgieter voor uw riolering, 't Haags Ontstoppingsbedrijf komt in delft, den haag, honselersdijk, leidschendam, leidschenveen, monster, naaldwijk, poeldijk, rijswijk, scheveningen, 's-gravenhage, 's-gravenzande, voorburg, voorschoten, wassenaar, wateringen, ypenburg, zoetermeer (Loodgieter nodig? Geen stress. Bel! - Riool Reinigings).

Bekijk ook Een verstopping van een afvoer is ontzettend hinderlijk. Bij een ernstige verstopping kan dit je zelfs hinderen in het dagelijks leven. Want hoe kun je nog fatsoenlijk van je toilet gebruikmaken als deze niet goed of helemaal niet doorspoeld? Bij een verstopping in de keuken is het lastig om gebruik te maken van het water of je kunt geen afwas meer doen.

Als ontstopping door jezelf niet meer lukt, dan moet je voor ontstopping een loodgieter inschakelen. De meest hinderlijke verstopping is die in de afvoer van de wc. Wanneer doorspoelen niet meer gaat of de wc stroomt over, dan moet er zo snel mogelijk een ontstopping van https://sites.google.com/view/loodgieter-alphen-aan-den-rijn/ de de toiletafvoer plaatsvinden.

Loodgieter Alphen aan de Rijn

Spoel daarvoor geen zaken door die er niet in horen. Loodgieter nodig? Geen stress. Bel! - Riool Reinigings. Denk daarbij aan vochtige toiletdoekjes die momenteel heel populair zijn, maar ook maandverband of voedselresten horen niet door de wc gespoeld te worden. Uiteraard moet je ook niet teveel toiletpapier gebruiken, wat ook voor een verstopping kan zorgen. Wanneer je het toilet niet zelf meer ontstopt krijgt met een ontstopper of chemische middelen, schakel dan de loodgieter in voor ontstopping.

De gootsteen in de keuken is altijd een risico voor verstopping. Deze wordt veel gebruikt tijdens het koken en misschien voor de afwas als u geen vaatwasser heeft. Hierbij worden er dikwijls etensresten en vet door de gootsteenafvoer gespoeld. Deze resten kunnen voor een verstopping zorgen. Wanneer de verstopping niet zo diep zit, dan kun je zelf nog het nodige proberen.

Hier kan gemakkelijk een verstopping in ontstaan. Wanneer je last hebt van een verstopping kun je proberen of je de sifon kun loshalen. Zo kun je de sifon goed schoonmaken en een verstopping verwijderen. Wanneer een verstopping niet in de sifon zit, dan zit de verstopping verder in de gootsteenafvoer.

Met professioneel gereedschap zal de loodgieter je gootsteen in een mum van tijd ontstoppen en kun jij weer volop van je keuken genieten. Een degelijke hemelwaterafvoer is zeer belangrijk voor een woning. De hemelwaterafvoer bestaat uit een dakgoot en regenpijp die de grond ingaat of uitkomt in een regenton. Zonder een goede hemelwaterafvoer zal het water ongereguleerd van het dak afstromen.

Riool Ontstoppen in Lelystad

Hierdoor krijg je last van daklekkages of andere vochtproblemen. Het is daarom belangrijk om enkele malen per jaar de dakgoot te te controleren en vrij te maken van bladeren en ander vuil. Loodgieter nodig? Geen stress. Bel! - Riool Reinigings. Zo krijgt het water alle ruimte om goed via de regenpijp te worden afgevoerd. De goot zelf is zelf nog gemakkelijk schoon te houden, maar er kan ook een verstopping in de regenpijp zitten waar je niet bij kunt.

De loodgieter kun je ook inschakelen als je dakgoten goed aan de woning gemonteerd moeten worden. Wanneer het riool verstopt zit, dan kun je op diverse plekken in je woning last krijgen van deze verstopping. Het is daarom belangrijk dat je hier snel een loodgieter bijhaalt. De loodgieter is namelijk in staat om met een camera het riool te inspecteren.

Een verstopping kan namelijk ook veroorzaakt zijn door een beschadiging. Dit kan bijvoorbeeld door een verzakking, graafwerkzaamheden of een wortel van een boom die door het rioolstelsel groeit. Een loodgietersbedrijf heeft alle middelen om een verstopte riolering te ontstoppen en een eventuele beschadiging te repareren. Loodgieter nodig? Geen stress. Bel! - Riool Reinigings.

Riool Reinigings Service RRS is het ontstoppingsbedrijf voor het reiniging, ontstoppen van uw riolering of afvoer. Wij zijn de ontstoppingsspecialist onder de loodgieters. We leveren snel en vakkundig werk. We ontstoppen 24 uur per dag, 365 dagen per jaar. Voor ons, ten opzichte van alle andere loodgieters, een routineklus! Met ruim 300 monteurs is er altijd wel een servicemonteur in de buurt.

24/7 ontstoppingsdienst: riool verstopt, of is uw wc verstopt? Daklekkage? Riool ontstoppen of rioolrenovatie door spoed-loodgieters nodig? Gespecialiseerd in renovatie en van afvoer en riolering in en rond uw woning, bedrijf of instelling. De van Nederland, ook voor het ontstoppen van een wc. Bel elke dag van de week! (ook voor de scherpste )Het aangesloten Ontstoppingsbedrijf is een 7/7 rioolspecialist bij verstopping, afvoerschade, rioolschade, rioleringsherstel, rioolservice, lekkende afvoer, herstel van dak lekkage, dakgoot, etc etc: aangesloten partner geeft een unieke op uitgevoerde werkzaamheden!hoofdkantoor:Beemsterstraat 52, 2131ZC Hoofddorp.

Riool Ontstoppen uit Emmen

Behalve voor het duurzaam ontstoppen van allerlei soorten afvoeren, kunt u bij deze rioolservicespecialist altijd terecht voor de reparatie van uw dak, afvoer en riool. Hieronder ziet U een lijst met werkzaamheden en diensten die uitgevoerd kunnen worden door loodgieters werkzaam in uw . Arjen en zijn collega’s helpen u graag, bel Riool ontstoppenAfvoer verstoppingGrespijp vervangenDak hersteldakgoot en zinkwerkrioolserviceafvoer ontstoppenverstopt riool ontstoppengootsteen verstoppingwasmachine afvoerregenpijp lektrioolverstoppingbadkamerlekkagehemelwaterafvoerAfvoer verstoptRiool aansluitingAls ontstoppingsbedrijf weten zij exact welke riool en afvoersoorten er bij uw woning of bedrijfspand passen.

U bent aan het juiste adres!Voor een vrijblijvende offerte kunt u altijd bellen. 24 uurs rioolservice: direct rioleringsherstel bij afvoer- en . Bel dag en nacht , U wordt direct geholpen door het . Zij helpen u graag !Afvoer verstopt , Riool ontstoppen? Bel nu dit ontstoppingsbedrijf! .

Kosten Loodgieter in Almelo

Van een verstopt riool wilt u vanzelfsprekend zo snel mogelijk verlost worden. In dat geval doet u er verstandig aan rechtstreeks contact op te nemen met de loodgieter van de Riool Ontstoppingsbrigade. Onze loodgieters zijn dagelijks in Badhoevedorp en héél de Haarlemmermeer actief met het oplossen van de meest uiteenlopende rioolproblemen.

Als u met onze loodgieter belt, kan hij, aan de hand van enkele vragen, meestal al bepalen wat er ongeveer aan de hand is, en indien nodig zal hij u enkele instructies geven die de mogelijke schade die door overstroming zou kunnen ontstaan te voorkomen. Bel 06 313 026 89 en wij komen naar u toe U krijgt meteen een specialist aan de lijn met verstand van zaken over elke verstopping Eenmaal ter plaatse zal de loodgieter eerst bepalen hoe hij zich een toegang tot het te ontstoppen riooldeel kan verschaffen (Loodgieter nodig? Geen stress. Bel! - Riool Reinigings).

Soms is de kruipruimte er niet, en kan het noodzakelijk zijn dat we de toiletpot moeten verwijderen om in het riool te kunnen werken. Afhankelijk van de situatie hebben we de keuze uit het ontstoppen onder hoge druk, of met de mechanische verenmachine (Loodgieter nodig? Geen stress. Bel! - Riool Reinigings). Beide ontstoppingsmethoden hebben hun voor- en nadelen.

Loodgieters uit Almelo

Na het ontstoppen wordt het riool bekeken met de camera. In sommige gevallen blijkt het wenselijk dat het riool gereinigd wordt, en wordt er daarna nogmaals met de camera geïnspecteerd. Sterk verontreinigde riolen zijn meestal verzakt, waardoor er water in blijft staan. Een riool waar water in blijft staan raakt verontreinigd door afzetting van vet en kalk, en vaste stoffen blijven in de verzakking liggen.

[vanhoek-blog1]

Technische Bedrijfskunde, hoe zit dat nou eigenlijk?

Dag 1:

De eerste dag heb ik ervaren als een bijzondere eerste schooldag. Namelijk wist je niet waar je aan toe was en wat er nou stond te gebeuren. Tijdens de lezing kreeg ik steeds meer motivatie en begon het een leukere opleiding te worden dan dat ik eerst in gedachte had. Want mijn hoofdvraag die ik mijzelf stelde: wat is Technische Bedrijfskunde nou eigenlijk? Deze ben ik mijzelf blijven afvragen eigenlijk de gehele dag en dat vond ik nog nergens antwoorden hierop. Na de lezing zijn we verdeeld in groepen en heb ik kennis mogen magen met deze voor mij goed overkomende studiegenoten. In het begin stelde iedereen zich aan elkaar voor en dat voelde dan ook goed en vertrouwd. Om mijn vragen niet onbeantwoord te laten, kregen we opdrachten mee voor deze hele week. Namelijk onderzoeken wat Technische bedrijfskunde nou eigenlijk is en wat je er mee kan, daarbij stel je jezelf vragen hoe iets werkt, waar je aan moet denken en jezelf steeds blijven afvragen of iets wel kan. Mijn voorgevoel was dat domme vragen toch bestonden, maar na een hele dag elke keer iets dieper in te gaan op de opleiding moest je jezelf zoveel mogelijk vragen stellen. Dat gaf nogal een apart gevoel.

We zijn een film gaan kijken en moesten hier aspecten uithalen die met technische bedrijfskunde te maken hadden. De film die we gekeken hebben heet The Martian. Daarbij was er bij het hoofdrolspeler een gedachte van moedeloosheid en verdriet. Maar redeloos voelde hij niet, want hij leefde nog. Het hoofdaspect wat TB omschrijft in de film is dat als je de eerste valkuil hebt overwonnen de tweede ook weer moet winnen, tot slot in het eind van de film wat ik mooi vond dat ze zeiden dat: als alle valkuilen zijn overtroffen dan kom je weer terug op de aarde. Dit zet je tot een denken en dat je niet in een lineaire lijn alles zal lukken met projecten of in latere zin het bedrijfsleven.

Op het einde van deze dag begreep ik nog steeds niet hoe of wat bedrijfskunde nou exact inhoudt, dit had ik dan zeker echt wel verwacht en deed mijn gedachte niet heel goed, hier schrok ik dus een beetje van. Maar nu weet ik ook weer dat niet alles vanzelf aan komt waaien en je zelf de valkuilen moet overwinnen tot je een goed resultaat hebt bereikt, dit motiveert mij om ook in het verdere leven een mooi resultaat te behalen.

[lifecoachsabina]

"Some of my greatest healing has come from learning about my parent’s own childhood context and trauma. From understanding how their current and past behavior is a product of their own dysfunctional family dynamics growing up and all the ways their parent’s couldn’t show up for them. How this cycle has been repeated, again and again, for generations. How I have the opportunity to learn from these patterns, and change them, for myself, and the new family I create, whatever form it takes." -Daniell Koepke

🌸Familie🌸

Familiebanden zijn voor vele mensen een uitdaging. Dat komt omdat er in de lijn van je ouders, voorouders en nog veel verder terug trauma’s zijn gebeurt. Vaak zijn deze trauma’s niet uitgelijnd en niet verwerkt, en alles wat niet uitgelijnd en verwerkt wordt, wordt automatisch doorgegeven naar de volgende generatie. Dat gebeurt op een onbewust niveau. Familielijn is onze DNA en dat heeft naast een positieve ook negatieve kant. Ik noem het een min en pluskant. Onze DNA bestaat uit een programmering.

Familiebanden nodigen je uit om diepe lagen in je bewustzijn uit te lijnen. Omdat het met DNA te maken heeft kan je daar ook niet omheen. Het is een energie die als een soort boemerang telkens terugkomt, als je het niet goed uitlijn met jezelf. Omdat het vanuit je onderbewustzijn in werking komt, is het ook niet te begrijpen, in ieder geval niet vanuit je programmering. Je hebt je eigen familielijn ook gekozen om je lessen/uitdagingen te kunnen krijgen.

Er is er in elke familielijn wel iemand die verder in zijn bewustzijnsproces is dan de rest, en daardoor ook de moeilijke taak heeft om als een soort pionier door het leven te gaan. Je bent namelijk de eerste die een patroon/overtuiging/gewoonte gaat doorbreken. Het is een pittige taak om te hebben en als dit met je resoneert, dan is het ook belangrijk om te weten dat je ook een hele belangrijke taak hebt opgenomen. Je hebt namelijk een hogere bewustzijn en je bewustzijn heeft ervoor gekozen om deze familiecyclus te doorbreken. Daarom komt je ook uitdagingen tegen in je leven waar je niet voor weg kunt kijken. Ook het gevoel van alleen staan, en alleen op de wereld zijn hoort hierbij. Dat komt omdat je door illusies heen kijkt en niet langer een oud patroon in standhoudt.

Familieprocessen gaan door heel veel lagen van je bewustzijn heen en zijn ook heel transformerend. Onze programmering zorgt ervoor dat je emotioneel je verbonden voelt met je familie en dat je ze iets ‘verplicht' bent. Emotionele verbindingen zijn een vorm van afhankelijkheid en wanneer dat ontstaat uit een ongezonde patroon dan wordt je vastgezet in je ontwikkeling en ga je vanuit behoefte/tekorte leven. Wanneer je dichtbij jezelf (bewustzijn) blijft tijdens het transformeren, dan heel je delen van jezelf en ontstaat er een heelheid in jezelf die ervoor zorgt dat je oude negatieve patronen gedachten en emoties weer neutraal maakt. Je komt los van een overtuiging, daardoor ontstaat er een vrijer bestaan waarin je zelf mag en kan bepalen hoe je jou leven wilt leven en wilt inrichten. Je bent van binnenuit vervuld omdat je niet van de ander iets nodig hebt. . Je hebt niet meer iets nodig van de ander daarom is er geen behoefte meer te vervullen en dat geeft ruimte om echt te gaan leven vanuit jezelf. Je creëer dan een leven van meerwaarde.

Hoe belangrijk is het voor jou om een contact aan te houden ondanks dat een familieband ongezond is?

Het is voor veel mensen een lastig onderwerp en ook moeilijk om naar te kijken, om naar de inzichten te gaan die je nodig hebt om bij jezelf te komen. Er zit een soort oerangst in ons systeem dat ervoor zorgt dat we niet alleen willen staan in het leven. Daarom kijken we bewust en onbewust weg van pijnlijke en moeilijke familiebanden. We blijven liever verbonden voelen dan dat we voor onszelf kiezen. Alleen het probleem hiermee is dat het niet werkt. Het gaat vroeg of laat knagen aan je en je gaat merken dat je tegen dingen aanloop in het leven. Je kunt te maken krijgen met mentale/ fysiek klachten, slaapproblemen, burn-out of zelfs een depressie.

Hoe nu verder?

Je komt nu op een kruispunt waarin je voel dat je niet meer op een oude manier verder komt en alles in en om je heen nodigt je uit om een ander pad te gaan bewandelen. Je hebt waarschijnlijk al heel veel verdriet en pijn ervaren en soms is de pijn zo groot dat je denkt dat je breek. Dat je het niet meer aan kan. Gek genoeg is dit juist het moment dat je open gaat breken waardoor er nieuwe mogelijkheden en kansen op je pad komen. Het is wel nodig om het oude echt achter je te laten en dat betekent dat je vanbinnen echt mag ervaren dat je klaar bent je op deze manier verbonden te voelen, dat je in alle cellen van je lichaam dat ervaar, en dan komt er een omkanteling waarin je ga ervaren dat je alles ontvang wat je nodig hebt en ook gedragen wordt in je energie. Het is alleen wel een keuze die vanuit jezelf mag maken, want zolang er nog iets in jouw systeem nog niet helemaal klaar is zul je nog inzichten nodig hebben. Deze inzichten ontstaan uit lessen/uidagingen.

Dit proces heeft te maken met je eigen energieveld en ook innerlijk huiswerk. Je leert ook dat je vanbinnen naar buiten gaat leven en niet meer vanbuiten naar binnen. Eigenlijk heeft het allemaal te maken met verantwoordelijkheid nemen over je eigen leven ongeacht wat dat is.

Hoe pak je dit aan?

Je kunt de geraakte stukken uitlijnen in jezelf door eerst het thema te benoemen wat naar voren komt. Dan ga je onderzoeken wat dit thema voor mentale en emotionele lading heeft. Dan ga je zitten in de weerstand die naar voren komt en je gaat bewust kiezen om te voelen wat er naar voren komt zonder te graven, zonder er een verhaal bij te verzinnen of groter te maken. Alleen maar zitten en bewust voelen. Wat helpt is om je te richten op je ademhaling en de intentie neer te zetten dat je dichtbij je bewustzijn bent en dan laten gebeuren wat er gebeurt zonder verwachting. Je stapt dan uit je programmering en je krijgt een verruiming in jezelf te voelen wat voor nieuwe inzichten en heling zorgt. Dan gaat je energie ook weer stromen en zal je ook verbeteringen ervaren in je leven. Je kunt je eigen verhaal gaan creëren in je leven, je hoeft niet oude patronen te herhalen en ook niet de familielijn te doorlopen zoals anderen dat hebben gedaan als jou dat niet dient. Het is dan juist de bedoeling om te vernieuwen en los te komen van alles wat je tegenhoudt om volledig jezelf te kunnen zijn. Het wordt dan ook mogelijk om vanuit een andere bewustzijnlaag met de ander te kunnen verbinden. Het wordt dan duidelijk met wie je dan wel opnieuw kan verbinden en wie niet...

-Geschreven door Lifecoach Sabina🌸

[ca4sharan]

feedback beeld + ‘t vierkantje

O: voor beeld op de academie maakten we een werk wat geëxposeerd zou worden in onze eigen expositie, bij mijn expositie in ‘t vierkantje maakte ik nieuw werk in dezelfde lijn.

D: mijn bedoeling was dat ik de feedback die kreeg op de academie mee zou nemen naar mijn eigen (nog niet bestaande) praktijk. De academie voelt voor mij altijd als een veilige bubbel waar ik eigenlijk nooit echt stevige kritiek of weerstand krijg, wat soms kan voelen alsof mijn werk ook niet echt serieus wordt (waar)genomen. Dit keer kreeg ik wel goede constructieve feedback die mij echt prikkelde om mezelf te ontwikkelen. Ik had al aan de docenten gecommuniceerd dat ik mee wilde doen aan ‘t vierkantje en dit leek me een goed leermoment om mijn werk meer uit te diepen.

A: tijdens beeld was er bij mij al aangewakkerd om met sculpturen beelden te werken die je vragen dichterbij te komen en verbanden te leggen tussen wat je zag. Dat testte ik in tussenpresentaties uit hoe mensen daarop reageerden. Ik kreeg mee dat ik scherpe observeringen maak over hoe de ruimte en toeschouwers onderdeel kunnen zijn van mijn werk, maar hoe ik dit nog niet omarm en er vervolgstappen in zet. In de eindexpositie was mijn werk ook een beetje weggemoffeld en gaf ik werk van klasgenoten prioriteit.

‘’Je durft je werk nog weinig ruimte te geven en dat is jammer. In de uitvoering deins je terug voor grotere stappen. Neem meer ruimte in, kom voor jezelf op, je werk verdient dat.’’

Deze opmerking bleef plakken en heb ik bij ‘t vierkantje meegenomen door de ruimte en het idee van waarnemend publiek mee te nemen in mijn beeld, formaat en materiaalkeuze.

R: ik kreeg van ‘t vierkantje de reactie dat ik één van de eerste kandidaten was die echt wat had gemaakt voor de ruimte en hier ook goed over na had gedacht, dit was wat zij wensten en ze waren daar ook erg blij mee.

R: ik heb nog steeds het idee dat ik nog geen ‘‘echte kunstenaar’‘ ben omdat ik in mijn dagelijks leven weinig maak, ik geloof wel dat het aannemen van kansen buiten de academie mij de motivatie biedt om te blijven experimenteren en kritisch te kijken naar wat ik maak. Juist de vrijblijvendheid van het ‘maken voor de hobby óf voor de goede beoordeling’ motiveert mij minder om spannende kunst te maken. Er is nog heel veel ruimte voor mij om te groeien en het enige wat ik moet doen is die ruimte ook gebruiken.

[tollertjes]

Elke seconde verlaat iemand deze wereld.

Leeftijd heeft er niets mee te maken.

We staan allemaal in deze lijn zonder het te beseffen.

We weten nooit hoeveel mensen voor ons in de rij staan.

We kunnen niet uit de rij stappen om vervolgens weer achteraan te sluiten

Niemand kan deze rij vermijden.

Dus.... terwijl we in de rij staan te wachten

Laat momenten tellen.

Maak het verschil.

Pleeg dat telefoontje

Stel prioriteiten.

Maak tijd.

Geef mensen het gevoel dat ze er toe doen.

Laat je stem horen.

Maak de kleine dingen groot.

Laat iemand glimlachen. En vooral je zelf

Maak die verandering.

Zet jezelf bovenaan het prioriteiten lijstje.

Zorg ervoor, dat je mensen vertelt dat ze geliefd zijn.

Wees er zeker van, dat je nergens spijt van hebt.

Heb lief.

Sluit Vrede zover het mogelijk is.

Zorg dat je er klaar voor bent.

Deze wereld laat je achter je, met de wens dat je

nog graag 5 minuten extra zou willen hebben .

Word elke dag wakker met het besef dat het leven

een geschenk is!!! en haal er het beste uit! En leef je leven zoals jij dat wilt en niet hoe andere jou willen zien ❤️

[jurjenkvanderhoek]

IEDER WERK IS EEN ONTDEKKINGSREIS, EEN AVONTUUR

Het is alsof haar gedachten in scherven op het linnen zijn stuk gevallen. Alsof de stukken inspiratie bij elkaar geraapt moeten om tot een afgewogen compositie te komen. Maar afgewogen, in balans, lijkt het werk van Bep Scheeren nauwelijks. Het schijnt een ratjetoe, een potpourri van ingevingen en uitdrukkingen. Nergens is het beeld afgemaakt of er volgt een nieuwe afdruk van gedachten. In de uitgave "Bep Scheeren - Uit vele bronnen" maak ik voor het eerst kennis met het letterlijk veelzijdige werk. Figuurlijk heeft het al de elementen van het zijn in zich. Het warrelt mij voor ogen dit dwarse werk. Het boek geeft een overzicht van haar kunst over een periode van 10 jaar, de evolutie in beelden van 2011 tot 2022.

Kunsthistoricus Rick Vercauteren haalt in zijn tekstuele bijdrage aan het boek de uitspraak 'altijd schilderen wat jezelf wilt' van Scheeren aan. Een uitspraak die haar werk volledig karakteriseert. Want dat is wat ze doet, datgene schilderen wat haar hart ingeeft. Niet beïnvloedt door wat mensen door de bank genomen graag zien op een schilderij. In elk geval esthetisch verantwoord, schoonheid uitstralend, aangenaam om naar te kijken. Dat alles heeft de kunst van Bep Scheeren op het eerste gezicht niet. In haar eigen woorden heeft ze schijt aan het inlossen van verwachtingen van anderen. In het werk bepaalt ze haar eigen koers, komt ze voor zichzelf op en zoekt een uitweg in de warboel die de tegenwoordige maatschappij is en de huidige wereld laat zien. Daardoor kan het niet aangenaam en behaaglijk zijn, plezierig om te ondergaan, want de tijd is daar niet naar. Het gebroken en in duigen gevallen zijn krijgt beeld in dit werk.

Als in een collage zijn onderling aan elkaar verschillende elementen bijeen gebracht. Vercauteren noemt deze werkwijze het hervormen, misvormen, omvormen en vervormen van de schepping. Deformeren, transfigureren en transformeren meer dan dat het construeren is. Ze werkt 'nooit of te nimmer direct naar de natuur of (...) letterlijk naar de werkelijkheid. Ze beeldt, juist extreem ver weg blijvend van begrippen als idealisme of realisme, bewust niets bestaands af.' Het is jammer dat zij dan wel eenduidige titels aan de werken geeft zodat ik toch aan een bestaande situatie ga denken, terwijl het een abstracte handeling betreft. Het duwt de beeltenis een onomkeerbare richting in.

De kunstenaar bepaalt met het geven van een titel aan het werk welke dat is. Mijn gedachten kleven er aan vast en ik wil de naamgeving in het werk terug zien, zoek de strekking ervan. Althans doe ik moeite daarmee het werk te doorzien. Maar het staat een objectief zien in de weg. Natuurlijk zal ik de titel kunnen voorbij zien voordat ik naar het werk kijk, maar dat is hetzelfde als met de ondertitels van een televisiefilm - je ogen trekken er als vanzelf naartoe ook al kun je de spraak op beeld verstaan. Die titel staat de vrijmoedige beleving van het werk in de weg. Want het is geen realiteit wat ik zie, ik heb niet meteen houvast aan het beeld dus ga ik in mezelf op zoek naar de betekenis. Mijn emotie zet ik tegen het gevoel van de kunstenaar, die het leven in haar werken abstraheert.

De mensbeelden, figuratieve beeltenissen, zijn incompleet, onaf en onvolmaakt. Maar hoewel details in het onderwerp - als daar al sprake van is in de breking van kleur, vlak en lijn – afgesneden, omgebogen en verkort zijn loopt de inspiratie en het idee klaar door het werk. Hoewel in voorstelling de werken over het algemeen compact ogen, ondoordringbaar lijken, is met inlevingsvermogen het abstracte karakter te doorzien. Het oog moet wennen, de blik zich aanpassen. Het verdient goedkeurende tijd om niet meteen afkeurend te waarderen.

Volgens Vercauteren wijkt Scheeren in haar schilderkunstige intenties radicaal af van de vertrouwde scheppingen van artistieke aard. Het is geen realiteit wat ik zie, geen werkelijk stilleven of landschap, geen bestaand interieur of herkenbaar portret. Maar het is wel de werkelijkheid door de ogen van Scheeren, naar haar idee samengesteld. Niet dat het in haar gedachten een warboel is. De wereld ligt aan stukken, maar kan nog wel duidelijkheid geven want 'vanuit het aller-diepste wezen van haar kunstenaarschap wenst ze entiteiten en gedaanten - doelbewust en gedreven - een andere betekenis en nieuwe lading te geven.' Ze overstijgt ermee de werkelijkheid en in die vlucht naar het bovenwezelijk zijn, de aantrekkelijke artistieke dynamiek, volg ik haar graag. De personen in mijn wereld transformeren in de figuren van haar zijn. Ze wijken af van wat mij denkbaar lijkt, maar maken het onmogelijk schijnende mogelijk. Het verhaal kent hiaten, maar is af in handen van Scheeren. Want niet alles hoeft vertelt om de boodschap duidelijk te krijgen.

Ernst en luim komen beide voor in het werk van Bep Scheeren geeft Vercauteren aan. De hilarische en ironische effecten zijn naar mijn mening niet van de lucht. Ze dekken met een grimlach de diepere betekenis en gelaagde inhoud toe, want er is meer tussen de hemel en de aarde, het sublieme en het wezen, dan voor mogelijk gehouden. Scheeren combineert onverwacht en verbindt verrassend, waardoor het toch wel ernstige oeuvre een vrijmoedig grappige lading heeft. De ernst wordt weggelachen als het ware. Als een boer die kiespijn heeft?

In verschillende werken zie ik zelfportretten, vooral die frontaal zijn zoals het werk dat de titel aan het boek geeft. En uiteraard zijn het natuurlijk alle portretten van haar eigenste ik, zoals een kunstenaar in al het werk aanwezig is wat hij of zij maakt als het goed is, het zijn stukjes van hem- en haarzelf - kindjes? In elk geval de erfenis die aan de wereld wordt nagelaten. Het gelaat heeft een min of meer afwezige blik. In zichzelf gekeerd op zoek naar een eigen waarheid, die stukje bij beetje wordt geopenbaard en op doek verschijnt. Ook de andere gezichten die minder eigen zijn en meer de ander toont hebben zo een blik van de afwezendheid in het zijn. De gedachte die zweeft boven de handeling.

‘De wereld is een wirwar’, meent Bep Scheeren, ‘het zorgt bij velen voor een onzeker gevoel. Mensen voelen zich vaak opgesloten en hebben last van schuldgevoelens. De lol in het leven en de zorgeloosheid lijken soms erg ver weg.’ Het leven wat je leeft is in haar optiek altijd rijp voor reflectie en overpeinzing. Daarvoor gebruikt zij de kunst: Schilderen is voor haar een bijzonder rijk medium waarvan ze na zoveel jaren nog altijd geniet. Haar werk is soms letterlijk gelaagd omdat er onder een compositie vaak vele andere zitten, vormen die ze radicaal heeft hernomen en kleuren die volledig zijn overwerkt. Haar uitspraak ‘Ieder werk is voor mij een ontdekkingsreis, een avontuur’ zal ik een-op-een kunnen overnemen. Want dat is het, haar werk, wanneer ik ernaar kijk, een avontuur, een ontdekkingsreis.

Publicist Frank Budé gaf bij geselecteerde schilderijen een poëtische bijdrage. Is dat gedicht een illustratie van het kunstwerk of werkt het andersom. Geeft het geschilderde beeld aan de tekst of beschrijft de poëzie beeldend het schilderij. Het op het beeld geïnspireerde gedicht schetst mij haarfijn de beeltenis. Het verduidelijkt eigenlijk het schilderij. Dat kan tegendraads werken omdat het eenzelfde effect geeft als de titel, ik kijk niet meer objectief. Maar de subjectieve woorden vormen een persoonlijk kunstwerk naast dat waarvan het is afgeleid, uit is voort gekomen. Het is de opvatting van de dichter die hij kreeg bij het werk van Scheeren. Maar wonderwel heeft hij mijn woorden in zijn mond genomen, mijn idee bij dat specifieke werk uitgeschreven. Ik had het beeld zelf graag zo verwoordt. De woorden zweven boven het beeld zoals de visuele verbeeldingskracht is los gemaakt van het verstand en de logica. Mijn onderbewustzijn is zo in staat onthullende en suggestieve voorstellingen te duiden.

Aan de hand van zorgvuldig geselecteerde afbeeldingen probeert Bep Scheeren in dit boek inzichtelijk te maken wat er qua artistieke ontwikkeling is gebeurd in haar atelier gedurende het laatste decennium. Aan haar hand laat ik me graag meevoeren in die ontwikkeling en lees in een subtiel opgebouwd en vlot geschreven artikel van Rick Vercauteren over de belangrijkste thema’s in haar inmiddels sterk doorgegroeid en verdiept oeuvre. Maar Frans Budé geeft me de woorden om het werk persoonlijk te duiden: ‘Onvoorspelbaar het leven – voorspoed en tegenslag / wisselen geregeld van plaats, lopen wedijverend / het miezerige duister in of het verhelderende licht.’

Uit vele bronnen / Aus vielen Quellen, Bep Scheeren 2011-2022. Tekst Rick Vercauteren, poëzie Frans Budé. Uitgave Van Spijk Art Books, 2022.

[peterpijls1965]

JEZELF IN ACHT NEMEN

Een goed advies dat ik ooit van een psychiater kreeg was om mezelf in acht te nemen.

Ze zei het ongeveer 15 jaar geleden tegen me. Ze bedoelde: geen alcohol, geen uitspattingen.

Het lukte me langzaam maar zeker haar tip in de praktijk te brengen en systematisch toe te passen.

Ik deed daar ongeveer een decennium over. Dat lijkt lang, maar jezelf consequent in acht nemen betekende voor mij een andere leefstijl omarmen en leren waarderen, alle dagen van het jaar.

Dat betekent dus ook ritme, regelmaat en af en toe wat zelfbeheersing opbrengen.

Inschattingsfouten maken, wel eens een verkeerde toon aanslaan of minder attent zijn komen gelukkig nog wel voor.

Dat vind ik best prettig, omdat de vereiste reparatiepogingen me down to earth houden.

Je wordt echt niet zomaar een heilige als je alle dagen van het jaar min of meer hetzelfde doet.

Het is wel eens saai, en dat kan verraderlijk aantrekkelijk zijn. Al te risicomijdend leven kan het kasplantgevoel wakker maken. En dat hoeft het zelfrespect niet per se te bevorderen.

Bezig blijven en binnen de beperkingen van mijn mogelijkheden iets doen en delen, is het antigif. Een paar vitale illusies omarmen kan ook geen kwaad.

Dan heb je altijd iets om over te dromen en van alles te koesteren. Lukt het niet, dan heeft de roze wolk toch jaren boven het hoofd gehangen. En een nieuw doel, mogelijk haalbaar maar succes niet gegarandeerd, is snel geformuleerd.

Zolang ik maar niet bezwijk onder al te ambitieuze projecten met ingebouwde faalsemtex.

Iets willen is één, of het lukt is twee, en het debacle kan te verkiezen zijn boven de daverende eindzege.

Die kan streefcijfers triggeren uit de categorie overspannen wensdenken, en dan loert de frustratie en teleurstelling om de hoek als het niet lukt.

Toen ik dik 4 jaar geleden weer zelfstandig ging wonen, dacht ik binnen 2 weken af te kicken van 6 jaar beschermd wonen. Ik voorzag een snelle doorstart naar een vrij, zelfstandig leven met veel meestal fluitende zangvogels en altijd mooi weer.

In werkelijkheid duurde het een jaar voor ik blijvend landde in mijn nieuwe huis en iets van een vast leefritme vond.

De weg daar naar toe was geplaveid met lucide nachtmerries en veel uitputting.

Toen 4 jaar geleden een gestaag stijgende lijn werkelijkheid werd die nu nog vigeert, voelde dat toch best vanzelfsprekend.

Ik wist in dat jaar vol boze dromen dat het ging gebeuren, dus dat bijkomen van lang, zwaar en vaak ook heel leuk en uitdagend psychiatrisch wonen, viel best mee

Ook omdat ik op Youtube maniakaal veel keek naar filmpjes van een stuiterend blije jonge Canadees die in China consequent alleen eten bij kraampjes bestelde en dat deskundig recenseerde.

Lees: noedelsoep in talloze varianten, met of zonder vet vlees of anders zat er wel een paddestoel of maag in.

Ik vond dat heel troostrijke filmpjes en ik weet nog steeds niet precies waarom. Zo'n culi ben ik niet, en ik maak nooit noedelsoep.

Ik denk dat de gestructureerde, serieuze en enthousiaste aanpak van de jonge Canadees om al dat Chinese straatvoedsel te proberen me aanmoedigde ook weer aan de slag te gaan, wat ik uiteindelijk ook deed.

Nu weet ik dat jezelf in acht nemen ook betekent dat je ding doen, zonder al te veel protest, zeker zo heilzaam kan zijn als de zoveelste behandelend geneesheer die het wiel weer eens opnieuw uitvindt.

Net doen alsof je iets zinnigs doet, daar gepast in geloven en iedere dag het huisvuil wegbrengen is in mijn geval een effectievere vorm van therapie.

Dat ik tijdens de afwas stug droom over moeilijk te realiseren kuchtkastelen, die van vermoedelijke onhaalbaarheid nog fijner lijken, lijkt me een toegestane vorm van escapisme.

Als voor de feestdagen 35,% van die luchtkastelen werkelijkheid wordt - en waarom ook niet - heb ik weer raketbrandstof voor het weer een jaar proberen en zo mogelijk ook doen.

Dat is niet zozeer optimisme of vrolijk in het leven staan; het is vooral corvee met permanent uitzicht op vele fata morgana's, manifest zichtbaar door het net gelapte raam.

[werkzoeker]

5 tips voor het vinden van jouw passie

Het kan ontzettend frustrerend zijn wanneer mensen zeggen: volg je passie! Je wilt het namelijk wel, maar je weet gewoon niet wat je passie is.

Veel mensen zijn een beetje zoals ik dat ook ben. We kunnen ontzettend hard werken als we iets gevonden hebben wat we heel leuk vinden. Echter, we vinden het moeilijk om iets te vinden wat we echt leuk vinden. Ik heb hier jaren tegenaan gelopen, en tegenwoordig doe ik wat ik leuk vind. Maar hoe vind je dat? Ik heb 5 manieren gevonden om je passie te vinden.

1. Starten met de juiste instelling Het begint allemaal met jouw instelling. We beginnen even met een leuke metafoor. Stel, je komt een restaurant binnen en je zegt al van tevoren “ik heb geen honger”. Grote kans dat je dan ook niet het menu openslaat!

Hetzelfde geldt voor het vinden van jouw passie. Als jij met de instelling “ik heb geen passie” op zoek gaat, is er een grote kans dat je die passie ook echt niet gaat vinden. Geloven dat ook jij een passie hebt is een belangrijke voorwaarde om de passie te vinden die jou gelukkig maakt.

2. Ga op zoek naar de paraplu! Wanneer jij op zoek gaat naar je passie zul je merken dat het vaak kleine dingen zijn, die maar moeilijk met elkaar te verbinden zijn. In een bekende toespraak van Steve Jobs heeft hij het over “connecting the dots”. Probeer op zoek te gaan naar de reden waarom jij gelukkig wordt van bepaalde zaken, en zoek naar de paraplu. 

3. Maak onderscheid tussen een hobby en een winstgevende passie Het kan best zijn dat je in jouw zoektocht naar een passie iets tegenkomt waarvan je denkt: “dit is het!”. Stel jezelf echter ook de vraag: wat levert het een ander op? Er is verschil tussen een hobby en een winstgevende passie. In sommige gevallen kan deze lijn flinterdun zijn, maar ook heel vaak niet.

Aan het eind van de dag moet er ook een boterham op tafel komen, en dus is het belangrijk dat jij een winstgevende passie vindt.

4. Accepteer dat een winstgevende passie niet alleen maar leuk is

Wanneer jij op zoek gaat naar jouw passie kan het best zijn dat er een deel van jezelf in opstand komt. Sterker nog, er is een grote kans dat jij gaat twijfelen over je passie. Wees echter gerust in de wijsheid dat weerstand prima is. Laat jezelf echter niet te veel in de weg zitten in je carrière keuzes. 

Wanneer jij jouw winstgevende passie gevonden hebt zul je merken dat het niet altijd alleen maar ‘lang leve de lol’ is. Er zijn altijd dingen die je minder leuk vindt om te doen, en dat maakt het alleen maar goed.

5. Zoek de grenzen van jouw moed op

Soms moet je bepaalde keuzes maken om je passie te vinden. Dit kan betekenen dat je een oude omgeving vaarwel moet zeggen, en dat kan best heftig zijn. 

Laat je echter niet tegenhouden door jouw leven. Als je merkt dat je eigenlijk heel graag naar de andere kant van de wereld wilt om daar te gaan werken, mag je best jouw grenzen opzoeken. Natuurlijk, er zijn mensen die je gaat teleurstellen met je keuzes. Maar jij hebt het volste recht om te kiezen wat jij wilt.

Bonustip: praat eens met een recruiter

Als laatst willen we nog een bonustip meegeven. Recruiters hebben vaak oor voor een kandidaat en kunnen vaak uit de dingen die jij zegt jouw passie ontdekken. Het kan best waardevol zijn om eens met een recruiter in gesprek te gaan. Een organisatie die kandidaten helpt bij het vinden van hun passie is Werkis. Zij schreven eerder ook over werkplezier.